Krisis-koken; met sardines voel je je rijk aan tafel!

Sardines. Na mijn eerste kennismaking in Portugal op 17jarige leeftijd ben ik er tot nu met een heel grote boog omheen gelopen.

Tja en toen werd ik door een amerikaanse nicht mee uit eten genomen. De keuze viel op een laagdrempelig Italiaans buurtrestaurantje ivm mijn jongens die niet bepaald gewend zijn om uit eten te gaan (ik de laatste jaren ook niet maar kan prima met mes en vork eten en lik mijn bord nooit af in openbare gelegenheden ;-)).
Het was een tentje waarbij je eenmaal over de drempel meteen weet dat je niet van de kaart moet bestellen maar de keuze af moet laten hangen van de eigenaar...die al een en ander op een zijtafeltje uitgestald had.
Vervolgens werd een gerecht voor ons neergezet dat zo goddelijk rook dat ik wist dat het niet meer fout kon gaan en even later heb ik me heel erg moeten beheersen om het bord niet af te likken! In plaats daarvan heb ik de korsten van zoonlief's pizza gebruikt om de resten schoon te vegen.

Wat ik at? Ik verstond aubergine, tomaat, ui, kruiden, broodkruim en jawel...sardines!
In een keer bekeerd. Niet te zout, vol van smaak maar niet te 'vissig'. Lekker.

Eergisteren las ik op facebook een post van iemand die schreef over uit armoe eten van griesmeel, tomatenpuree, ui en sardines...
en toen ik spontaan ging watertanden, wist ik dat het tijd was om de super in te gaan en een blik sardines te scoren.
Twee verrassingen; het prachtig blikje...dat ik echt héél mooi vind!
Én....een blik sardines kostte me 0,79 cent!

Ik heb toen twee grote aubergines gehaald bij de Turkse groenteboer (samen 1,80 eur), blik tomaat en tomatenpuree (bij de super resp 0,39 en 0.07 cent).
Ik had thuis nog oud brood liggen, ui, knoflook en een bak vol basilicum. En nog een stukje parmezaan.

Daar viel toch wel een lekkere maaltijd mee te maken?
Lekker bleek een understatement; mijn mannen en ik hebben echt heerlijk gegeten!
Hoewel beide zonen graag nieuwe smaken en ingrediënten proberen waren ze wat huiverig omdat ze niet bepaald dol zijn op ansjovis en ze bang waren dat de sardines net zo zout zouden zijn.
Dat was geenszins het geval en ze hebben met smaak en snel alles opgegeten.

Ik had flink wat broodkruim gebruikt en vond dit ovengerecht een volwaardige maaltijd (al zou ik de volgende keer 2 blikken sardines gebruiken nu we weten dat het echt lekker is).
Maar ik kan me goed voorstellen dat dit ook prima smaakt met griesmeel/polenta of couscous  (of rijst). Misschien voor de grote eters onder ons nog een groene salade erbij. Mijn boys aten soep nadat ze uit school kwamen dus vond ik het niet nodig om nog meer groente aan te bieden.

In elk geval had ik niet het gevoel dat we een armelui's maaltijd aan het eten waren...we voelden ons rijk! Ik ga het snel weer klaar maken en ben blij met (alweer!) een culinaire overwinning.
Ik hou van sardientjes :-)

Ovenschotel aubergine-tomaat-sardines

(voldoende voor 1 volwassene en 2 flink etende jongens!)

* 2 grote aubergines
* 1 blik tomaat in stukjes
* 1 klein blikje tomatenpuree
* 1 ui
* 2 teentjes knoflook
* gedroogde italiaanse kruiden en/of verse kruiden naar smaak (ik gebruikte verse basilicum en smaak was nog prima omdat het vrij kort verhit werd -15 min)
* parmezaanse kaas naar smaak (ik raspte van een blok af maar geloof me; dit gerecht smaakt ook prima als je zo'n zakje 'zaagsel' /geraspte kaas gebruikt uit de Lidl van 0,40 cent)
* 1 (of 2!) blik sardines
* olijfolie
* kruiden (gedroogd en/of vers)
* zout (ik vijzel zeezout omdat ik dat erg lekker vind) en peper

1. Was de aubergines, snijd ze in de lengte door en kerf ze in tot op de schil...zodat je ruitpatroon krijgt.
2. Bestrijk de helften met olijfolie tot ze geen olie meer opnemen (ca 6 el)
3. Doe ze in voorverwarmde oven van 200 graden, ongeveer 30 min tot ze zacht zijn en bruin worden.
4. Ondertussen snijd ui in stukjes (kun je even fruiten, ik gebruikte bosui en vond dat niet nodig maar dan heb je dus geen gare ui in je gerecht en daardoor iets pittiger).
5. Doe sardientjes in kom, pluk uit elkaar (ik heb even geproefd van de graten die ik aantrof maar die waren zo zacht dat ik ze heb laten zitten!)
6. Doe blik tomaten, tomatenpuree, knoflook,ui,kruiden, zout en peper erbij en mengen maar.
7. Haal de aubergines uit de oven, giet de saus erover en bestrooi met kaas en broodkruim (nou ja, 'kruim'..ik plukte blokjes van oud brood) en besprenkel met beetje olijfolie.
8. Doe ongeveer 15 minuten terug in de oven.

Eet smakelijk!

Pepernoten pauze; lekker fris romig bord gezond!

Een paar maanden lang kan ik prima alle sintsnoep verleidingen weerstaan maar 1 november is het magisch moment waarbij de lust tot (chocolade)pepernoten, speculaas en marsepein in alle hevigheid los barst.

Zeker als het buiten nat en koud is en ik van hot naar her de stad door fiets om mijn boys naar al hun naschoolse aktiviteiten te brengen, kan ik zo'n behoefte voelen aan lekker en zoet.

Dat duurt een week en dan schreeuwt mijn lichaam om gezonde dingen en ook daar geef ik gehoor aan.

De boerenkool chips van eergisteren was daar een goed voorbeeld van, hoewel geen vervanger van zoet, is het een fantastisch alternatief voor onze gewoonlijke weekendchips van de super. Voor wie mijn blog met recept gemist heeft, je vindt het hier!

 

En zo kreeg ik opeens zin in een schaal gezondheid dat romig en vol smaakt.

Geinspireerd (alweer!) door de foodblog Oh She Glows heb ik deze salade in elkaar gezet;

Salade fris & romig (met sesamdressing)

(voor 1 persoon)

 

 

 

*chinese kool (op gevoel, ongeveer 1/4)

* 1/2 avocado in stukjes

* 1 stengel bleekselderij, ontdraad en in stukjes

* 1 bosui, in stukjes

* 1 middelgrote wortel, in keukenmachine fijn gemaakt

* 1/2 appel in stukjes

* handje blanke rozijnen

 

Dressing;

* 1/2 cup sesamzaad malen in keukenmachine (ik gebruik hier een kruidenhakker voor)

* 2 el saffloerolie maakt het malen een stuk makkelijker! (je kunt hier voor in de plaats tahin gebruiken natuurlijk maar ik had nu eenmaal sesamzaad in huis)

* sap van 1/2 citroen

* 1 uitgeperste knoflook

* komijn gemalen naar smaak

* zeezout idem dito

* 1/2 tl maple syrup (of honing)

* 1 tl edelgistvlokken (indien wat meer pit gewenst)

Mengen, aanlengen met paar el water als je het dik vindt en op smaak brengen (evt iets meer olie/citroen).

 Als extra smaakmaker heb ik er nog wat basilicum over en door gedaan.

Ik ben gék op de geur en smaak van basilicum en laten ze net bij de supermarkt mooie bioplantjes in de aanbieding hebben dus ik heb even mijn slag geslagen...

 

 

Idee opgedaan bij de geitenboerderij waar ik me tijdens het koffie drinken verbaasde over de bekende geur...toen ik opstond bleek de vensterbank vól basilicumplanten te staan!

 

 

Enfin, smaakte erg lekker door de salade en deed het goed in lunchtrommels van de boys...

 

(nb dit is geen standaard broodje hoor daarvoor ben ik teveel avondmens!)

Overigens plukken mijn mannen ook blaadjes af en eten die met een beetje balsamico azijn...ben benieuwd hoe lang ik nog van de basilicumgeur genieten kan.

 

Terug naar de salade;

echt zoveel gezondheid in een schaal...

 

Nu kan mijn lichaam tenminste weer tegen de volgende lading pepernoten!

 

 

Chips van boerenkool!

Ik weet het; ze zien er niet uit deze chips die ik gisteren maakte van boerenkool!

Maar mensenkids....wat waren ze lekker!!!

Zoonlief kwam thuis van pianoles met een paar stronkjes boerenkool die hij gekregen had van een vriendje...wat te doen?

Te weinig voor een pan van het een of ander...

al een tijd terug las ik over 'kale chips' op Amerikaanse foodblogs maar de bereiding leek me een gedoe, nog los van het feit dat er steeds een 'dehydrator' gebruikt werd om de chips te maken.

Zo'n droog apparaat heb ik niet en zo verdween mijn ambitie om me eens te wagen aan het maken van chips...ik kon me er niets maar dan ook niets bij voorstellen.

Gisteren nog eens gegoogled en het bleek zowaar ook te bereiden te zijn in een gewone oven.

 

Simpel;

boerenkool van stengels halen, wassen, goed drogen (ik gebruikte een sla centrifuge) en in stukjes in een schaal doen.

Beetje olijfolie erover, wat grof zeezout, peper en citroensap (maar hier kun je natuurlijk eindeloos op variëren).

Vervolgens dressing er goed inmasseren en dat mag hardhandig!

Dan doe je de stukjes kool op een bakplaat met bakpapier, 10 tot 15 min op 175 graden.(Ik heb ze een keer gehusseld in die tijd). Kleur verandert in donkergroen...

 

Volgende stap is proeven en je verbazen over hoe lekker dit is! Héél krokant en licht van struktuur.

Waarom heb ik dit nooit eerder gedaan....?

Pompoen smoothie; blessed be!

Het is niet te geloven dat ik tot een paar weken terug niets moest hebben van pompoen verwerkt tot zoete baksels en kooksels...

 

 

Maar goed imiddels ben ik volledig overtuigd van de veelzijdigheid van deze vrucht die familie is van de komkommer en meloen! Na veel rondneuzen op verschillende kooksites heb ik laatst deze smoothie gebrouwen en zowel mijn jongens als ik zijn erg onder de indruk.

De smaak is heerlijk romig en vol, verwarmend en doet volledig recht aan de herfst qua kleur.

Ik heb me laten leiden deels door wat ik in huis had én een andere verrassende recente ontdekking, namelijk dat kokosroom zich prachtig laat opkloppen tot een dikke substantie die erg op slagroom lijkt maar volledig zuivelvrij is natuurlijk!

Daarvoor zet je een blik kokosmelk een nachtje in de koelkast, vervolgens draai je het blik om, maakt het open, schenkt het vloeibare voorzichtig uit (dat gebruik je bijvoorbeeld voor deze smoothie!). Vaste bestanddeel kun je even met de mixer opkloppen, met wat vanillextract en een theelepel zoetmiddel (ik gebruikte maple syrup), dan wordt het extra lekker (voor óp deze smoothie bijvoorbeeld!).

Ik ben absoluut niet bang voor de vetten van kokos; behoor tot de groep mensen die hier juist de voordelen van zien. Maar google en laat je informeren en maak je eigen keuze. Ik geloof erg in variatie en kijk vooral hoe mijn lichaam reageert op produkten.

 

Ben je huiverig voor pompoen en/of smoothies?

Ik zeg; gewoon doen en ik ben benieuwd of je er net zo blij van zult worden als ik en mijn gezin!

 

Hoe maak je pompoen smoothie?

* 125 gram pompoen puree (ik maak zelf en vries dan in; kleine pompoen doormidden snijden, zo'n 45 min in oven van 190 gr en dan uitscheppen en fijnmalen). Kan ook uit blik of pot natuurlijk!

* 1 bevroren banaan in stukjes

* 1 cup (amerikaanse maat) kokosmelk

* 1 1/2 cup rijstemelk (of amandel of koe etc)

*1/2 cup havermoutvlokken

* 2 el chiazaad

* zoetmiddel naar smaak (ik gebruikte voor kan 2 el maple syrup maar eerder ook met agave en dat was ook heerlijk)

* specerijen naar smaak (ik gebruikte 1 tl gember, 2 tl kaneel en 1 tl koekkruiden)

 

Eerst week je de havervlokken en chiazaad met de rijstemelk (min 1 uur of s nachts)

Dan alles in de blender tot het mooi gemengd is.

Wat geklopte kokosroom erover en wat kaneel...

Goddelijk lekker!

 

 

 



 

 

 



 

warm havermout ontbijt (10 minuten); appel & specerijen!

Allereerst wil ik een diepe diepe buiging maken voor Angela Liddon van Oh She Glows; een site vol heerlijke veganistische recepten.

Ik ben zwaar onder de indruk van de wijze waarop zij niet alleen zonder vlees maar ook zonder eieren fantastische gerechten en lekkernijen produceert.
De bourgondische uitstraling die haar brouwsels hebben spreken mij enorm aan; zeker met zoete zaken wil ik FEEST proeven, zien, voelen....alle zintuigen mogen geprikkeld worden en dat gebeurt alleen al als ik naar haar foto's kijk!

En zo heeft ze mij zowaar over een drempel geholpen want tot vanochtend  moest ik eigenlijk niet zoveel hebben van warme havermout als ontbijt. Ik gebruik havermoutvlokken vooral in baksels, wel of niet gemalen. Maar als 'pap'? Neuh.

En een paar uur geleden ben ik zowaar bekeerd!

Zij noemt haar warme havermout 'apple pie' en dat doet ze vaker...ze hervormt traditionele gerechten tot zeer gezonde maaltijden.
Prima maar ik heb daar slechte ervaringen mee zoals ik merkte tijdens de workshop die ik van de zomer volgde van Sarah Britton (My New Roots) waar ik 'zoute caramel' leerde maken van dadels.
Dat was een klap in mijn gezicht want de smaak had voor mij weinig, heel weinig, te maken met zoute caramel zoals ik die kende.
Maar het was wel een goddelijke dip en ik heb een aangepaste versie hier op de blog gezet;
zoute dadeldip

Dus een appeltaart-havermout ontbijt zou ik het niet willen noemen maar ik heb haar versie (die je kunt vinden op haar site) wel als inspiratiebron gebruikt en de specerijen toegevoegd die in mijn favoriete appeltaart gaan; koekkruiden, extra kaneel en gemberpoeder. En inderdaad in combinatie met de appel (heb ik deels tot moes gemalen en deels in stukjes) was de associatie met appeltaart zeker aanwezig!
Maar dit gerecht staat op zichzelf en is een heerlijk verwarmende ontbijt dat je maakt in 10 minuten.
Yep, 10 minuten!

(Blijft jammer dat je de geuren niet kunt ruiken nu!;-) ).
Ik ben blij met deze ontdekking want ik ben sinds begin dit jaar erg goed bezig om mijn gewicht te beheersen zonder dat ik concessies doe aan mijn lust tot lekker eten en daarbij let ik op een paar dingen;
Ik begin de dag met proteinerijk voedsel. Dat zijn meestal 1 of 2 eieren, gebakken, geroerd of verwerkt in een pannenkoek (met pindakaas bijvoorbeeld).
Dat zet mijn 'startmotor' aan waardoor ik goed ga verbranden en het vult goed.
Maar ik wil zo onderhand van de dagelijkse eitjes af (niet zo zeer vanwege de misvatting dat elke dag een ei niet gezond zou zijn maar eigenlijk vanwege het feit dat haantjes levend versnipperd worden in de eierindustrie....ik vind dat geen prettig idee).

Havermout is superfood; bevat goede vetten en lekker veel eiwit.
Dus ik ga hier zeker vaker mee aan de slag.

Hoe maak je Havermout ontbijt met appel & specerijen?

(je kunt natuurlijk ook op Oh She Glows de kunst afkijken...)

*1/3 cup havermoutvlokken(amerikaanse maat, cup = ongeveer 16 el...ik heb zelf een maatbeker waar cups opstaan)
*1,25 cup rijstmelk (pak, uit natuurwinkel, had ik open maar je kunt ook gewone melk gebruiken, wat ik zelf maar met mate gebruik, of amandelmelk of wat je maar wilt)
*1/2 appel in stukjes (ik had onbespoten en heb heerlijk de schil er aan gelaten)
*1/2 appel tot moes (origineel recept gebruikt meer appel maar mijn bloedsuikerspiegel gaat vrij snel op tilt door appels dus ik doe het wat rustig aan!)
*specerijen naar smaak; 1 tl kaneel, 1 tl koekkruiden, 1 tl gemberpoeder bijv...
*1 el (of naar smaak) zoetmiddel naar keuze; recept vraagt om maple syrup, is vast heel lekker maar had ik niet in huis, ik heb rijstsiroop gebruikt.
*beetje vanille extract (of vanillepoeder)
*snuf zeezout.

Alles bij elkaar 8 minuten verwarmen tot vloeistof opgenomen is. Evt nog wat palmsuiker erover strooien voor extra lekker!

Ik kreeg deze kom half op en ik ben toch echt een grote eter!

Tot snel want ik heb meer tips nav probeersels van de site Oh She Glows...

 

Drakenvuur; recept!

Drakenvuur; 7 redenen om deze 100% natuurlijk gifgroene rolcake met bijtende vulling eens te maken.

1.Dit jaar is volgens de Chinese astrologie het jaar van de Draak.

2.Het is ruimtescheppend om je negatieve gevoelens te uiten en ze te herscheppen tot iets heerlijks/positiefs.

3. Je wilt de draak in jezelf eren of de draak met de draak steken!

4. Je hebt altijd al eens (net als ik) een gifgroene taart of cake willen maken maar hebt een hekel aan voedingskleurstoffen.

5. Je houdt van verrassingen en contrasten; nee deze cake is niet bedorven maar juist expres zo schubbig en groen gemaakt!

6. Je bent geen watje (of eigenlijk wel en je wilt je moed beproeven!); contrast tussen de cake die heel warm en kruidig smaakt met frisse ondertoon is heel spannend door de vulling die juist fris smaakt maar ook zoet en jee vervolgens verwarmt je hele mond zich langzaam (drakenvuur!)

7. Je zoekt een geschikt kado voor iemand die je niet uit kunt staan...;-)

Begin dit jaar wilde ik al graag ter ere van het Chinese jaar van de Draak eens een taart maken die recht deed aan dit wezen waar ik me wel mee verbonden voel (ik ben volgens de Chinezen 'dubbel draak' zowel 'teken' als 'metgezel' (dat laatste is te vergelijken met de ascendant van de westerse astrologie). Dit is wel een mooie site wil je meer weten over (oa) Chinese astrologie maar ook tarot ed..Catharina Web

Verder ben ik ook gek op kleurtjes maar gebruik liever geen voedingskleurstoffen. 'The natural way' past meer bij mijn manier van koken en bakken.

En het Michaëlsfeest is net achter de rug waarbij de vrije school/antroposofisch georiënteerden een feest vieren waarbij de draak een prominente rol speelt.

Het 'aha'-moment kwam echter toen ik vorige week samen met mijn nicht uit de VS die bij ons logeerde aan het ontbijten was; ik had een Grinch gemaakt (een groene smoothie met spinazie, banaan en chiazaad). Ze reageerde verbaasd over het feit dat de spinazie niet te proeven was en toen ging er bij mij een lichtje branden en ik sprak hardop uit dat het wel heel leuk zou zijn om dat gegeven te gebruiken in een taart!

Al googlend kwam ik er natuurlijk achter dat ik niet zo bijster origineel was; de Turkse keuken produceert zoete spinazietaart. Ik heb een eerste versie van de taart die ik mijn hoofd had gemaakt volgens Turks recept en mijn ganache er bovenop gesmeerd.

Hoewel ik dolblij was met het groene resultaat en ik zeer tevreden was over de ganache; topping van extra pure chocolade, room, fijngesneden Spaanse peper en cayennepeper, was het uiteindelijke resultaat toch niet naar mijn zin. De smaak van de taart was niet opgewassen tegen de pit van de ganache (drakenvuur!).
Maar mijn 2 zonen waren ook niet tevreden over de kleuren!

Dan zeiden ze vroeger zo mooi in het Engels: 'back to the old drawingboard' oftewel in mijn geval de keuken weer in en opnieuw proberen. Gelukkig kreeg ik een droom waarin de juiste combinatie van ingrediënten zich aandiende en ik ging enthousiast weer aan de slag!

Het hielp ook wel denk ik dat ik zelf de laatste weken behoorlijk sjaggerijnig was vanwege een dierbare vriend die mijn leven in- en weer uitgestoven is en ik kon al mijn gemengde veelal negatieve gevoelens gebruiken om de draak te creëren waarmee ik uiteindelijk heel blij ben!
Ik ben dan ook een grote voorstander van het uiten van negatieve gevoelens en ze niet weg te moffelen of te overgieten met een roze saus wat veel gebeurt onder de zogenaamd spirituelen die zich afwenden van hun menszijn en hun dierlijke kanten.

Nee hoor; flink schelden op zijn tijd is juist prima! En wat mij dan al tierend en vloekend gebeurt als ik dan aan de slag ga met zo'n projekt als Drakenvuur, is dat als vanzelf die negativiteit verdwijnt om plaats te maken voor blijdschap en dankbaarheid.

Want als de zintuigen zo positief geprikkeld worden tijdens het scheppingsproces hoe kun je dan nog kwaad blijven? Daar blijft simpelweg geen ruimte meer voor over!

Het moment dat de spinazie zich mengde met de opgeklopte eieren en suiker en ik zag hoe mooi groen het beslag werd, zal ik niet snel meer vergeten; een lust voor het oog. Ik begon nog meer te glimlachen toen ik de beslagkom uit ging likken! Dit was echt veelbelovend...

En dan die grote verrassing toen ik de gebakken cake ging oprollen in een bepoedersuikerde schone doch gekreukelde theedoek om het vervolgens eenmaal afgekoeld weer af te wikkelen...de sporen van de ongestreken theedoek waren goed te zien op de cake en de poedersuiker zorgde voor nog meer onregelmatigheid in de kleur.

Prachtig! Grote glimlach op mijn gezicht!

Hopelijk hebben jullie er ook lol van dus hierbij deel ik met plezier het recept.

En uiteraard is dit slechts een suggestie...je kunt bijvoorbeeld de witte suiker vervangen door palmsuiker (vanwege de gunstige glycemische index erg fijn als je te sterke bloedsuikerspiegelschommelingen wilt voorkomen). Ik had echter alleen de donkere in huis en wilde de kleur groen fel houden.
Ook met de specerijen kun je spelen. Ik heb een warme melange gemaakt, goed passend bij de herfst.
En vind je het groene geschubde uiterlijk teveel van het goede dan smeer je de vulling toch over het drakenhuidje?

Recept Drakenvuur (gifgroene rolcake & bijtende vulling)

Nodig:

* 3 eieren (op kamertemp...direkt uit koelkast? leg ze even in bak warm water)
* 100 gram bloem
* 1 tl bakpoeder
* mespunt zout
* 3 tl specerijen (ik gebruikte goede gemberpoeder, koekkruiden en extra kaneel)
* rasp van 1 limoen
* sap van 1/2 limoen
* 200 gram verse spinazie
* 1 el olie
topping/vulling:
* 1 pakje roomkaas (200 gr voor zowel vullen als topping)
* 75 gram witte chocolade
* 30 gram roomboter (of kokosolie)
* 1/2 fijngesneden rode spaanse peper
* 1/8 tl cayennepeper (begin met minder en proef en stop als je het genoeg vindt!)
* poedersuiker naar smaak
* limoensap naar smaak

Zo maak je het:

(verwarm oven voor op 180 graden C en bekleed bakblik van 33 x 23 met bakpapier)

1. Maak spinazie schoon,laat uitdruppen en maal fijn. Als je al gewassen spinazie gebruikt is het handig om tijdens het malen een eetlepel te gebruiken. Je kan ook een el water erbij doen. Ik vond het hakken het makkelijkste in een kleine kruidenhakker. Dus steeds in gedeeltes. Het moet echt een mooie moes worden. Limoensap erbij en de limoenschil.

2. Klop de eieren met mixer zo'n 5 minuten en voeg dan schep voor schep suiker toe.

3. Spinazie erbij doen. Spatelen anders ben je de lucht die je er net in gemixed hebt weer kwijt.

4. Bloem zeven en mengen met bakpoeder,zout en specerijen. Toevoegen aan spinazie/eierbeslag.

5. Giet het in bakblik en bak gedurende 15 - 18 minuten (cake moet terug veren als je er op drukt).

6. Maak de randen los met mes en stort het zonder onzekerheid (!) op een met poedersuiker bestoven (uiteraard schone! maar wel gekreukeld als je een leuk schubbenhuidje wilt!) theedoek.

7. Rol met behulp van theedoek op en knoop uiteinden van theedoek dicht mbv elastiekjes oid.
Tip; je kunt op youtube handige instruktiefilmpjes vinden over hoe dit te doen!

6. Topping/vulling maken; roomkaas met zachte boter mixen. Mengen met limoensap naar smaak en gesmolten witte chocolade (ik smelt in magnetron, kan ook au bain marie of met boter heel zachtjes maar dan moet je iets meer geduld hebben want mengsel moet wel stijven in koelkast voordat je cake besmeert). Voeg Spaanse peper toe en tot slot cayennepeper. Proeven om juiste balans te vinden tussen zoet/zuur/scherp!

8. Laat cake zo'n 30 minuten afkoelen. Wikkel theedoek er af. Rol voorzichtig uit en smeer vulling erop. Niet teveel anders loopt vulling bij het inwikkelen er weer uit!
Rol cake weer in en wikkel in bakpapier. Draai uiteinden van bakpapier rond (als een snoepje!) en zet in de koelkast om verder op te stijven.
Ik heb het een uur volgehouden voordat mijn ongeduld het van me overnam!

Ik blijf natuurlijk wel een Draak en die staan niet bekend om hun geduldige natuur; wij hebben weer andere kwaliteiten...

 

 

Pompoen Appel Kruimel

Eergisteren was ik slechts gefascineerd geweest door dit plaatje met pompoen, suiker en rozijnen want ik lustte pompoen alleen in hartige recepten!

Maar dat was toen en nu ik onderstaand recept geproefd heb, ben ik volledig bekeerd!


Ik heb weer een culinaire 'weerzin' overwonnen! Na het suksesvol koken en bakken met bier afgelopen weekend (terwijl ik dus echt geen bier lust in pure vorm!) heb ik gisteren pompoen in een zoet gerecht verwerkt.

Héérlijk warm als toetje met zure room of creme fraiche (heb niet echt een voorkeur). Of met wat zelfgemaakte hangop...En die geuren die zich door je huis verspreiden zijn geweldig; instant gevoel van veiligheid en geborgenheid!
Overigens waren de koude restjes ook prima te doen vanochtend bij het ontbijt :-)

Pompoen vond ik al heel smakelijk in hartige gerechten; soep, stoofschotels, risotto etc maar in zoete vorm kon het me nooit bekoren tot gisteravond!

Ik had van een moeder van school van mijn boys een zak heel zure moesappelen (rode boskoop) gekregen. Vervolgens liep ik gisterochtend op de markt tegen zulke mooie pompoenen aan...en het recept voor deze pompoen-appel kruimel (of 'crumble' in het engels) verscheen voor mijn geestesoog.

Zo gaan die dingen toch?

Het oorspronkelijk recept is uit Feest van Nigella Lawson. Ik heb witte suiker en rietsuiker vervangen door palmsuiker waar ik sinds kort mee aan het experimenteren ben. Wist je dat palmsuiker (verkrijgbaar oa in biowinkels) slechts 30-35 scoort op de glycemische index? Super want daardoor minder snel stijgende en dalende bloedsuikerspiegel.

 Ik geef meteen toe dat dit geen plaatje van een plaatje is.
Tenzij je echt kunt fotograferen is dit typisch een gerecht dat zichzelf slechts verkoopt door het te maken en te genieten van de geuren en de smaak.

Laat de herfst maar los barsten; zo lang mijn oven(tje) me niet in de steek laat, duik ik lekker mijn keuken in om te genieten van heel veel mogelijkheden om aan de slag te gaan met mijn vooroordelen!
Net zoals ik mijn zonen opvoed door ze voor te houden dat je eerst dingen proberen moet voordat je een oordeel kan vormen...

Pompoen Appel kruimel
(aangepast recept uit Feest / Nigella Lawson)
Voor 8 personen (bak van 25 cm doorsnee)

850g geschilde en ontpitte pompoen (stukjes van ca 2,5cm) * 900g lekker zure moesappels * 60g boter * 100g palmsuiker * 2el citroensap * 1/4tl gemalen kruidnagel * 1tl gemberpoeder * 1tl kaneel * 100g gele rozijnen * 300g bloem * 1tl bakpoeder * *1/4 tl dubbelkoolzure soda *1/4tl zout * 150g boter (koud) * 125g palmsuiker + 2el om te bestrooien

Verwarm de oven voor op 190°C. Doe de stukken pompoen in een grote pan. Schil de appelen en verwijder het klokhuis. Snijd ze net als de pompoen in stukken van ca. 2,5 cm en doe ze ook in de pan. Voeg ook de boter, palmsuiker, het citroensap en de specerijen en sultana's toe. Bak dit alles op matig vuur met het deksel schuin op de pan, tot de stukken gaar zijn geworden (duurt ongeveer 20 minuten, bij mijn pompoen zelfs 30 min!). Kieper dit mengsel in een ovenschotel met een doorsnede van ongeveer 25cm en een hoogte van 5cm. Zeef bloem, bakpoeder en zout in een kom en wrijf er de koude boter door tot je een kruimelig mengsel hebt. Meng er dan met een vork de palmsuiker door en verdeel dit mengsel over de stukken pompoen en appel. Strooi er tenslotte de resterende palmsuiker over. Zet de kruimel ongeveer 45 minuten in de oven. Draai de schaal indien nodig om zodat alles gelijkmatig bruin wordt. Laat twintig minuten afkoelen voor je het opdient.
 

Thuisafgehaald.nl

Lieve mensen,
Na een (veel te lange maar broodnodige) break van keuken en kookschrijfsels weer terug achter de pannen (en laptop)!

En met heel veel plezier.
Vorige week ontdekte ik per toeval een site die meteen mijn aandacht trok; www.thuisafgehaald.nl
een platform voor kookliefhebbers en gulzige eters die bij elkaar in de buurt wonen en elkaars culinaire behoeftes willen vervullen.
Je kunt je als kok aanmelden om vervolgens je maaltijden aan te bieden voor een leuk bedrag waarna de afhalers kunnen kijken welke gerechten hun aanspreken en vervolgens een bestelling kunnen doen.

Ik ben enthousiast begonnen met het aanbieden van een Tomatencurry met kokos/limoenrijst die mij als carnivoor enorm bevredigt.
Recept is oorspronkelijk van Nigella Lawson maar inmiddels is het een eigen leven gaan leiden zoals dat gaat zodra een gerecht vertrouwd wordt en je het je eigen gaat maken.
Binnen een aantal uren had ik al mijn eerste bestelling binnen en even later bestelde een vriendin (uit een heel ander stadsdeel) ook om mij even wat op de goede weg te helpen.

Inmiddels is gisteren ook een pan soep verkocht (per portie 1,50 ;-) ). Pittige tomatensoep op basis van zelfgetrokken runderbouillon, bomvol tomaten, runder-lamsworst en verse koriandersalsa.
9 porties de deur uit (waarvan 4 van eerder genoemde vriendin....nu mag je stoppen hoor C. maar hopelijk is het de moeite van het omrijden waard geweest!).

Ik vind het concept geweldig; ik hoef geen excuses te bedenken voor mijn neiging om grote pannen eten klaar te willen maken en ik vind het zó leuk om die wildvreemde mensen in mijn keuken te ontvangen want ik ervaar voedsel als een belangrijke manier om je te verbinden met je medemens.
Heerlijk...korte contacten met gelijkgezinden; even in de pannen loeren, kookboek doorbladeren, eet-weetjes uitwisselen!

Ik deel hier het recept voor de Curry en wil tevens jullie uitnodigen om eens een kijkje te nemen op die super site die opgericht is door sociaal ondernemer Marieke Hart, en mochten er bij jou in de buurt te weinig koks of afhalers zijn; je vindt onder 'hoe werkt het'/ 'overige informatie' promotie en flyers om mensen enthousiast te maken voor dit ontzettend leuk initiatief!
www.thuisafgehaald.nl

En zo brengen doelen en dromen ons wel degelijk terug in de keuken...
of achter de laptop om te schrijven over eten en koken.
Mij althans wel want ik word door eetlust geprikkeld om op avontuur te gaan.
En die avonturen wil ik graag met anderen delen!

Pittige Tomatencurry met romige kokos/limoenrijst (4 p)

* 2 el koolzaadolie
* 2 grote uien
* 1 tl grof zeezout
* 4 tenen knoflook
* 1 kg kerstomaatjes, gehalveerd
* 2 tl kurkuma
* 1 tl gemberpoeder
* 1 tl Engelse mosterdpoeder
* 1/2 tl chilipoeder
* 1 tl garam masala
* 1 el tamarinde pasta




* Verhit de olie in een braadpan met deksel en smoor de met wat zout bestrooide uien (dan verbranden ze minder snel!) op matig/laag vuur. Ongeveer 7 minuten en regelmatig omscheppen.
* Roer de gehakte knoflook erdoor en de tomaten en de specerijen.
Op laag vuur ongeveer 20 minuten laten pruttelen. Tamarindepasta erdoor roeren.
* Als je de doperwten gifgroen wilt hebben dan kook je ze apart en voegt ze de laatste 5 minuten toe aan de curry maar als de kleur je niets kan schelen dan kook je ze in de tomatencurry.

TIP: Ik maak op basis van deze curry ook wel eens een vegetarische super verkoudheidssoep door als extra toe te voegen; verse gemberwortel, rode peper, limoensap en -schil en wortels. In de blender malen en evt afblussen met wat kokosroom!

Kokos/limoenrijst
* 1 el olie met een teen geplette knoflook
* 4 lenteui in ringetjes
* 2 tl nigella zaadjes (zwarte komijn)
* 300 gr rijst
* 1 blik kokosmelk (4 dl)
* kokend water (afhankelijk van de rijst die je gebruikt tussen 2 - 6 dl)
* 1 tl grof zeezout
* sap en schil van 1 limoen (of minder of meer naar smaak).

* Verhit de olie in pan met dikke bodem op matig vuur en doe de geplette teen knoflook erbij tot olie lekker geurt (1 minuut), verwijder knoflook.
* Smoor lenteui en nigella zaad ongeveer 1 minuut
* Roer de rijst erdoor en zorg dat de korrels goed gemengd zijn met olie.
* Giet de kokosmelk erbij en begin met water toe te voegen; ik start met 2 dl want heb de ervaring dat het erg afhangt van welke rijst ik gebruik hoeveel vocht er nodig is. Liever met weinig beginnen en goed opletten dat het niet verdampt en aanbrandt dan in een keer teveel vocht waardoor het een zompig zooitje wordt (ervaring!). Toevoegen indien nodig tot rijst lekker gaar en geurend is.
* Duurt meestal zo'n 10/15 minuten en dan losroeren met een vork en limoensap en -schil naar smaak toevoegen. Evt nog wat extra zout.

Eet smakelijk en tot snel! (Wie weet via thuisafgehaald?)

Vlierbloesemsiroop

Wonderlijk hoe het geluk soms zo dichtbij ligt en je daar blind voor kunt blijven...

Ik heb jarenlang in Amsterdam op de begane grond gewoond met een tuin waar veel vlierstruiken stonden.
Het was bijna een jaarlijks terugkerend ritueel om in de herfst de bessen te verwerken.

Aangezien geduld niet bepaald mijn sterkste kant is deed ik het ritsen van de besjes vaak met Eric Satie op de achtergrond; die pianoklanken zorgden dat ik het - voor mijn gevoel- urenlange monotone beweging van vork langs steeltjes volhield.

Mijn motivatie was puur vanwege mijn liefde voor het eindprodukt. Naast wat potten vlierbessenjam werd verreweg de meeste oogst gebruikt om likeur te maken met brandewijn en suiker. Héérlijk.

Hoewel mij destijds wel verteld werd dat je van de bloesem ook van alles kon maken heb ik dat nooit geprobeerd.

Tot vorige week!

Getriggerd door een artikel op het internet ben ik met mijn twee zonen op 'vlierbloesemjacht' gegaan; wij hebben geen tuin meer maar dichtbij ons huis zijn veel vlierstruiken te vinden die prachtig aan het bloeien zijn en we kwamen thuis met een flinke berg (350 gr) mooie bloesemschermen.

Ik heb de bloesems eerst voorzichtig afgespoeld en daarna uit laten lekken op een doek in de hoop dat eventuele beestjes zich geroepen zouden voelen om weg te lopen.

Vervolgens ging de hele mikmak de pan in met zn 3 liter water en het sap van 1 citroen. Citroen heeft een conserverende werking maar bleek ook een frisse tegenwicht te bieden aan de verfijnd zoete bloemensmaak van de siroop.
Ik heb een aantal zware bordjes bovenop de bloesem gelegd in de pan zodat de bloemetjes goed onder water te stonden.

De pan heeft vervolgens 2 dagen op een plek gestaan in mijn keuken waar de zon zich 's middags laat zien (voor zover die zich al laat zien de laatste tijd..).
Daarna ben ik verder gegaan met de bereiding van de siroop.

Op het moment dat ik de deksel eraf haalde werd ik wild enthousiast; wat een heerlijk zoete walmen kwamen mij tegemoet.
Ik heb niets mufs of 'gisterigs' aan de geur kunnen ontdekken (iets wat ik wel las op internet).

Nee ik kreeg associaties met oranjebloesemwater, zoete vruchten en zwoele nachten...Herinneringen aan een zeiltocht die ik ooit met een minnaar maakte langs de Venezolaanse kust en de bloemengeuren die de wind onze kant op deed waaien...Die minnaar zou ik waarschijnlijk niet meer herkennen als ik hem ooit nog tegen zou komen maar die bloemengeuren staan voor altijd in mijn geheugen gegrift.
                                                                                                                                                                                            

Na het zweven weer geland op aarde en ben ik gaan zeven...

Eerst door een metalen zeef maar er ging teveel bloemgruis doorheen dus toch maar iets bewerkelijker door een theedoek. Gewoon voorzichtig gieten en rommel blijft er bovenop liggen en sap gaat er door.






Laatste stap was het verwarmen van het sap met zoetmiddel;

Ik heb 1,5 liter gemaakt met 750 gram suiker dat natuurlijk naast smaak ook een conserverende werking heeft.

Maar voor mezelf heb ik zo'n 1,5 liter met agavesiroop gemaakt (gewoon naar smaak toevoegen, wel opletten want is een stuk zoeter dan suiker en je kunt wel extra water bij de siroop doen als je het te zoet vindt maar dat gaat natuurlijk wel ten koste van de intense smaak).

Ik vind agave fijn omdat mijn bloedsuikerspiegel daar minder snel van stijgt en heb dan geen sugardip na afloop (met als extra nadeel een enorme trek na het eten van zoetigheid).

Nadeel vond ik wel dat de smaak van de siroop gezoet met agave na 2 dagen al  terugliep wat absoluut niet het geval was bij de versie met rietsuiker!

Voor beide siropen geldt dat ik gesteriliseerde potten gebruikt heb (met soda/heet water) om de siroop in te bewaren.

Al met al een geweldig geslaagd experiment -een van mijn zonen noemde het zelfs de lekkerste limonade die hij ooit geproefd heeft!- met als extra bonus voor mij dat de siroop zich ook geweldig laat mixen met wodka;

daar kan mijn normale mix (lime cordial) niet tegenop!

Ik heb die vlierbloesem-wodka meegenomen naar de schoolpicknick afgelopen vrijdag en kreeg enthousiaste reakties (behalve van zoonlief die de siroop wel erg bitter vond.....hij had per ongeluk in plaats van de gewone siroop de alcoholische versie te pakken!).

Misschien volgend jaar maar meteen wodka-mix maken;

conserveert vast ook prima...

en met terugwerkende kracht denk ik aan die heerlijk geurende jasmijn in mijn oude tuin...hoe zou die het gedaan hebben als siroop?

Recept Vlierbloesemsiroop

* 350 vlierbloesem (mooie schermen gebruiken die nog vol geurende bloemetjes zitten)

* 3 liter water

* 750 gr suiker (of agavesiroop naar smaak)

* sap van 1 citroen

Spoel bloesem voorzichtig af en zet op zn kop op theedoek.

Doe de schermen in grote pan met 3 liter water en sap van 1 citroen.

Zorg dat ze onder water staan (evt iets zwaars erop).

Laat 2 dagen staan op zonnige plek (indien mogelijk).

Zeef mbv schone theedoek en verwarm sap (niet koken!) met suiker of agavesiroop.

Los suiker op en doe van warmte af.

Giet in gesteriliseerde potten en bewaar in koelkast.

Meng naar smaak met water (of wodka/ijs!). Ook lekker over pannenkoeken etc etc...

Recettes pour Bien Vivre

Goed leven is wel aan mij besteed en de titel van dit kookboek dus ook.

Voor mijn laatste verjaardag kreeg ik van een dierbare vriendin een vertaald kookschriftje uit 1870. Franse gerechten zoals ik ze het liefste zie; zonder opsmuk, met mooie ingrediënten en heel erg lekker.

In januari maakte ik kalfsvlees klaar en ik ontdekte gisteren dat ik resten kalfsbouillon in de vriezer had liggen; de hoogste tijd om daarmee iets te doen.

En zoals meestal ga ik dan verder kijken naar welke ingrediënten ik in huis heb en was nieuwsgierig of ik er gerechten bij kon vinden in dat prachtig kookboek.

De aardappelen die ik nog had, heb ik verwerkt in een gerecht met de naam 'pommes fondantes' wat de auteurs vertalen als 'smeltende aardappels' en mensenkinderen...smelten deden ze. Maar niet voordat ze een krokant mondgevoel gaven vol smaak door het opgenomen vocht; kalfsbouillon, flinke scheut witte wijn en slagroom. Verder citroentijm die het ondanks het weer prima doet in mijn balkonbak, knoflook, zout en peper. 40 min op 180 graden. Klaar.

Maar nu nog iets voor bij die aardappels..
Ik had nog een mooie biologische witte kool liggen en een flinke bos selderij en mijn oog viel op het gerecht 'choux farci' dat weliswaar een groene kool voorschreef maar ja ik ben nooit wars van een eigen experiment al was het volgen van dit gerecht voor mij avontuurlijk genoeg.

Kool even koken, gehakt/spek/groente/kuidenmengsel maken en dan de kool ermee vullen, stevig in een doek wikkelen, dicht knopen en een uur koken...daar kwam het op neer.

Ik ben altijd in voor iets nieuws dus ik begon vol goede moed.

Ik zal niet liegen;
het is niet een werkje dat ik op een doordeweekse dag even tussen de bedrijven door zou doen maar ach het is tenslotte weekend en de boys lieten zich met handjes amandelen op de bank door de tv vermaken en wachtten rustig op de dingen die komen zouden. Ik zei maar dat we de Franse maaltijd in stijl zouden gebruiken want uiteindelijk gingen we pas tegen 20.30 uur aan tafel.

Het bewerken van de kool was een klus. Althans voor mij die niet veel fröbeltalent heeft.

Maar het bevredigde op een vreemde manier ook en dat komt waarschijnlijk doordat het kookboek een vertaling is van een frans kookschrift uit 1870. Ik voel me dan op een bizarre manier verbonden met een andere tijd en ontleen daar het geruststellend gevoel aan dat de vergankelijkheid van het bestaan maar een deel van het verhaal is.

Gerechten en ingrediënten leven door en zo kan het zijn dat ik ruim 140 jaar later in een amsterdamse keuken sta te rommelen met een kool, een doek en een stuk touw (nou ja, een schoenveter bij gebrek aan bindtouw).

De vulling maakte ik van gemengd gehakt en spekjes (uiteraard biologisch). Het recept vroeg om varkensgehakt en rauwe ham maar nogmaals, recepten zijn voor mij meer een inspiratiebron dan militair precisiewerk dus ik ga met de Franse slag te werk.

Spannend om de kool uit het kokend water te vissen en uit te pakken; geen idee wat ik aan zou treffen. Maar tijdens het aansnijden kreeg ik zo'n goed gevoel. Het was zo prachtig en bleek ook puur van smaak. Duidelijk ten gevolge van het gebruik van mooie ingrediënten en de eenvoud.

         

De mosterd was een heel mooie uit de natuurwinkel, een aktie voor 1 euro per potje! Zijn van die dingen waar ik erg van kan genieten...

Lekker zoetige tomaten erbij met een vinaigrette.

Simpel.

Precies goed.

Bon appetit!                                                   

Zoutzoete Dadeldip

Ik was gisteren een bevoorrecht mens omdat ik een kookdemo gevolgd heb bij vegetarische chefkok en voedingsspecialist Sarah Britton, die ik kende van haar blog My New Roots.

Niets dan lof over deze sprankelende levenslustige jonge vrouw die met zoveel passie en liefde haar behoorlijke kennis overbracht gedurende de workshop.

Ze heeft laten zien hoe je een 'raw food' maaltijd op tafel kan zetten op basis van noten...zelfgemaakte amandelmelk, van de pulp hummus, walnoten'vlees' met specerijen als tacovulling (de taco's waren koolbladeren, prachtig!) en een mooie salsa voor erbij. Evenals 'sour cream' gemaakt van cashews, heerlijk!

Hoewel ik geen vegetariër ben (wel jaren geweest ooit) en dus ook geen veganist en zelfs geen 'raw foodie'....vond ik de maaltijd dusdanig bevredigend en vullend en vooral lekker dat ik zeker weten dit voor zou durven schotelen aan de grootste carnivoor die ik ken!
(Je weet wie je bent en je mag binnenkort aanschuiven aan mijn eettafel want ik ga graag de uitdaging aan om je lekker te laten genieten zonder dat je 1 seconde je vlees zult missen...)

Er was echter ook een gerecht dat me niet zo vervulde..

Als dessert demonstreerde ze hoe je 'zoute caramel' maakt van dadels en hoewel ik een zoetekauw ben van nature én gek ben op combi zoet/zout was ik toch behoorlijk teleurgesteld over het resultaat.

Waarschijnlijk wekte de titel verkeerde verwachtingen maar de smaak was ook niet naar mijn zin..teveel bijsmaak en ik was niet blij met de tahin die ze gebruikte. Ook zou ik me  misschien moeten schamen (wat ik dus niet doe) maar de halleluja's over de Medjool dadels die klinken uit de culinaire wereld zijn niet aan mij besteed. Ik vind die dadels heerlijk om te vullen met pittige geitenkaas of stevige roquefort bijv maar ik vind ze te zoet in zoete gerechten (en geloof me; ik kan heel veel suiker aan, althans psychisch, mijn lijf denkt daar anders over.). Zout delft dan teveel het onderspit naar mijn smaak.
Ik gebruik liever de kleine ontpitte dadels die ik bij De Tuinen koop....geen idee waar ze vandaan komen en tot welke soort ze behoren. Ik weet dat ze vrij stevig zijn en niet te wee en te zoet van smaak.

Zoonlief is herstellende van ziekte en bij hem steken meteen zn ribbetjes uit als hij een paar dagen niet eet dus tijd om hem wat bij te voeren; heerlijk excuus voor mij om de keuken in te duiken om mijn versie van de 'zout/zoete dadeldip' te maken en ik ben heel tevreden, zo niet dolgelukkig met onderstaand resultaat.
Ik noem het expres geen caramel om geen verkeerde verwachtingen te scheppen en uiteraard ben ik Sarah Britton zeer dankbaar voor haar inspiratie...en plaats hier nog een foto van gisteren waarin alle heerlijkheden uitgestald lagen en wij cursisten ons konden laven aan mooie smaken en tafelgesprekken met deze vrouw die volgens mij een duidelijke missie heeft in haar leven en waar we nog -gelukkig- veel van gaan horen!




Going Nuts; raw food taco maaltijd op basis van noten. Workshop Sarah Britton.



Zoutzoete Dadeldip

* gedroogde dadels (kleine niet te zoete); ik gebruikte een flinke mok/ca 150 gr.
* 2 eetlepels amandelpasta
* half vanillestokje
* scheutje citroensap
* flinke snuf zout (mooi zout, liefst gemalen in de vijzel of vlokken..zoals maldon)
* theelepel biologische appelcider azijn
* beker amandelmelk (ik gebruikte nu uit pak van Provamel, gezoet met agave maar het lekkerste is natuurlijk toch zelfgemaakte)

Week de dadels even in voldoende amandelmelk (ze moeten net onder staan).
Als ze wat zachter voelen doe je ze zónder vocht (wél bewaren) in keukenmachine (ik gebruikte een oude kruidenhakker!).
Doe de merg van het uitgeschraapte (1/2) vanillestokje erbij (stokje kun je doen bij suiker- of zout!- om vanillesuiker/-zout te maken).
Scheutje citroensap, amandelpasta, snuf zout en theelepel appelcider azijn erbij doen evenals scheut amandelmelk en mixen maar.
Af en toe van de randen schrapen en nog amandelmelk toevoegen tot je de gewenste consistentie (dip!) krijgt.

Proef!
Denk; zoet/zout/zuur...die 3 smaken in balans brengen.
Oftewel; als je denkt 'yummy'.... niks meer aan doen!

Heerlijk met stukjes fruit en dat geeft me dan ook - ten onrechte overigens vanwege de behoorlijke voedingswaarde van de dip- het gevoel lekker gezond te snoepen.
Maar perfekt tussendoortje voor kids in de groei...én heerlijk ook als zomers toetje.

Energiebrokken; geen suiker nodig!

De avondvierdaagse is hier begonnen...

Goede reden om eindelijk eens zelf Energiebrokken te maken.
Veel ingelezen op het internet en leek een fluitje van een cent.
Dat was het ook!

Deze brokken zitten vol goede gezonde zaden,granen, zuidvruchten en noten.
Ik heb gezoet met agavesiroop. Het enige ingrediënt dat hier suiker bevat, was de ovomaltine; ik heb een bus staan die op moet ivm houdbaarheidsdatum.
Ik vind de smaak van mout ook heerlijk maar laat gerust weg als je het niet hebt of helemaal geen suiker wilt gebruiken.

Laat je niet afschrikken door de lange ingrediëntenlijst!

Zie het maar als inspiratiebron; de kokosolie heb ik als bindmiddel gebruikt omdat ik geen zin had om te bakken (deze stijven op in de vriezer dus 'no bake' !). Je zou ook roomboter kunnen gebruiken als je geen kokosolie hebt of dat te duur vindt. Ik had het wel in huis en ben helemaal verrukt van dit produkt dat multifunktioneel is en behoort tot de gezonde vetten dus vandaar mijn keuze.

Zo kun je ook gerust de gepofte (en met rijstsiroop gezoete) kamut  vervangen door good old rice rice crispies (of wat gebroken cornflakes). Wij hadden het in huis omdat mijn zonen als vakantietraktatie een lekkere graanontbijt naar keuze mochten uitzoeken en hier zijn ze gek op.
Mocht je net zo gevoelig zijn als ik voor 'voeding met een verhaal' dan kun je hier  lezen hoe de reuze tarwekorrels vanuit Egypte in 1949 hun weg vonden via een Amerikaanse piloot die ze naar zijn vader stuurde die ze vervolgens ging cultiveren.
In de Energiebrokken gebruikt vanwege de lekkere 'crunch' maar ga gerust creatief te werk bij het samenstellen van je ingrediënten.

Voor wat betreft de Chiazaadjes; ook die kun je weglaten of vervangen maar gezond zijn ze zeker (ze bevatten oa de oh zo goede vetzuren Omega-3) maar dat vinden mijn jongens natuurlijk minder interessant dan dat ik ze vertel dat de Azteken en de Maya’s hun krijgers chiazaad gaven als zij extra energie nodig hadden om lange marsen te maken en hun vijanden te verslaan!
Kinderen zijn gevoelig voor dit soort verhalen en ik vertel ze dan ook graag...

En natuurlijk kun je ook iets anders gebruiken in de plaats van Gojibessen maar ze zijn wel erg gezond én hoewel ik ze zelf níet lekker vind los, vind ik ze heerlijk in gerechten zo ook in deze Energiebrokken.

Terug naar het recept;
Ik geef niet echt vaste hoeveelheden want het is toch vooral een kwestie van beginnen met gesmolten kokosolie en dan van alles toevoegen tot het een stevige en lekkere brij is!
Mijn start was zo'n 200 ml kokosolie, dat was wat ik nog over had, heb het containertje in een pan heet water gezet en gewacht tot de olie gesmolten was (heeft een smeltpunt van 24-26 graden). Tussentijds even roeren.
De olie in een bak gedaan en toen de ingredienten er door gemengd.
Na een klein uurtje in de vriezer was het voldoende uitgehard om in brokken te snijden.
Héérlijk!
En een fijn gevoel dat de fruitsuikers in deze brokken langzaam opgenomen worden door je lijf en je van energie voorzien.

Met recht een hoog 'pick me up' gehalte zoals ze zo mooi in het engels zeggen voor voedsel dat je even door een energiedipje heen helpt...

Energiebrokken

Ik gebruikte een ovenschaal van 28 bij 18 cm en sneed hier zo'n 15 brokken uit.

* als basis kokosolie (voor deze schaalafmeting) 200 ml
* 2 el bittere cacaopoeder
* 1 el ovomaltine
* 1 tl kaneel
* snuf fijn zeezout
* hand gesneden gedroogde dadels (ik heb de pitloze kleintjes uit de Tuinen omdat ik die zo lekker vind;-) )
* hand rozijnen
* handje gojibessen
* 2 el chiazaad
* 2 el sesamzaad
* handje zonnebloempitten
* hand gehakte amandelen
* 3 el pindakaas (ongezoete biologisch)
* mok havervlokken (ik heb ze even in de blender gedaan en de pulse knop gebruikt omdat ik ze te grof vond voor dit recept. Je zou ook havermout kunnen gebruiken- géén instant!)
* mok gepofte kamut
* agave naar smaak (of andere zoetmiddel)

Smelt de kokosolie. Dat gaat heel simpel door wat in een bakje te doen en dat in een pan heet water te zetten. Gaat al smelten bij ong 24 graden dus makkelijk. Even doorroeren en als het eenmaal vloeibaar is in een mengkom doen.

Voeg de ingrediënten toe en meng goed.

Proef en doe naar smaak agavesiroop erbij (klein beetje tegelijk want agave is een stuk zoeter dan suiker!).

Als het een stevige lekkere brij is, schep het dan in een ovenschaal die de vriezer in kan.
Druk de bovenkant goed aan en zet in vriezer tot het uitgehard is (ongeveer een uur).

Snijd dan in brokken en verpak ze individueel en leg weer in de vriezer tot gebruik.

Zondagochtend ontbijt; zuivelvrije speltpannenkoekjes met aardbeien.

'Spelt maakt deugdelijk bloed, geeft een rein gemoed en de gave van blijmoedigheid'

Zover als Hildegard von Bingen ging met haar uitspraak gedaan in de 12e eeuw ga ik niet maar ik meen haar te kunnen begrijpen in haar overtuiging dat spelt alles bezit wat een mens nodig heeft om te leven.


Hoewel ik echter erg gevoelig ben voor voeding met een lange historie (spelt wordt al zo'n 7000 jaar verbouwd en is oa gevonden bij Romeinse opgravingen)

vind ik vooral de smaak erg prettig; robuust en nootachtig.

Deze pannenkoekjes zijn echter zeer verfijnd van smaak; ik dank Julie Smith voor de inspiratie door het plaatsen van een soortgelijk recept op haar FB pagina ' mummalovescake'.

Leuk ook dat het recept geen zuivel bevat en geen suiker!
(maar het staat je natuurlijk vrij om melk te gebruiken en ipv soyayoghurt kun je prima sour cream toevoegen)
Wij vinden deze pannenkoekjes heerlijk met agavesiroop maar ook met wat honing of maple syrup zijn ze lekker (en mijn jongste zoon eet ze het liefste naturel!).

Zuivelvrije Speltpannenkoekjes met aardbeien

* 225 gr speltbloem
* 1 eetlepel bakpoeder
* snuf zout
* 2 eieren
* 30 gr soya yoghurt
* 125 ml amandelpasta
* 175 ml water
* kokosolie om in te bakken (tenzij je een heel goede pan hebt met anti aanbak dan hoeft het niet)
* pond aardbeien voor erbij
* theelepel balsamico azijn

Snijd de kroontjes van de aardbeien, snijd ze doormidden en sprenkel er een theelepel balsamico azijn over. Laat marineren terwijl je de pannenkoekjes bakt.

Zeef droge ingrediënten in beslagkom
Doe de eieren erbij
Meng soya yoghurt erdoor evenals amandelpasta en water (totdat je gewenste dikte krijgt..niet te dun!)
Laat het beslag even- 15 min is prima- rusten en bak ze licht goud van kleur - een groentelepel per keer- diameter ongeveer 7 cm.