donderdag 17 mei 2012

Cheesy Chili Popcorn meets Ottolenghi


Ik heb -heel even- getwijfeld of ik het begin van mijn carriere als food blogger moest beginnen met een stukje over voer dat niet eens een recept behoeft maar ik doe het toch!

Dit kiekje maakt namelijk beter duidelijk dan woorden hoe ik omga met eten; als het lekker is, is het lekker.
Verder dan dat kom ik niet echt maar wie weet gaat dat veranderen want alles is in ontwikkeling zo ook mijn smaak en de wijze waarop ik die tot uitdrukking kan brengen.

Links mijn moederdagkado; een wáánzinnig mooi en inspirerend kookboek van Yotam Ottolenghi 'Plenty' waarin groente de hoofdrol speelt.


De vegetarische keuken heeft om meer dan een reden mijn interesse, niet in de laatste plaats vanwege de kosten; vlees uit de bio industrie komt hier niet in huis want ik wil niet dat dieren mishandeld worden voordat wij ze opeten. Maar ik vind het ook prettig om minder dierlijke eiwitten te eten dus naast de vegetarische keuken onderzoek ik ook de veganistische. Dat is nog een weg te gaan en hoewel ik me een tijdje terug niet kon voorstellen dat je lekkere maaltijden kan bereiden puur op basis van planten laat ik me langzaam van het tegendeel overtuigen met name dankzij een aantal zeer interessante foodblogs die ik volg waaronder Oh She Glows van Angela Liddon en My New Roots van Sarah Britton.

Máár het is bij mij zeker niet allemaal gezond en 'verantwoord' wat de keuken in- en uitkomt.
Dat maakt het ook wel lastig om mezelf een unieke plek te geven binnen de wereld van keukenschrijfsels;
het is nogal een allergaartje wat ik maak en lekker vind.

Dat gezegd hebbende val ik jullie hierbij lastig met de Ultieme Popcorn!
Met popcorn heb ik een geschiedenis; in mijn Canadese kindertijd was popcorn snackvoer nummer één voor zover ik me herinneren kan. Dat gold ook voor de plakjes 'kaas' die we destijds aten want onze Nederlandse wortels waren ook aanwezig. De kaas heette cheddar en smaakte koud naar plastic en dat doet het nog steeds!
Dat weet ik omdat ik het koop, jawel, bij de Lidl voor onder de 1 euro; buiten de koeling aangeboden in een pakje van 10 plakjes individueel verpakt in plastic.
Ik lees heel bewust de ingrediënten níet. Ik koop ze terwijl ik ze koud vies vind.
Máár vanwege het geweldig smeltend vermogen van deze kaasplakjes gebruik ik ze geregeld voor tosti's én popcorn. De smaak verandert mee met de struktuur zodra het zijn vaste vorm verliest.
Mijn favoriete popcorn smaakt geweldig smeuïg naar vroeger en pittig naar nu.
We doen hier in huis ook wel andere versies, wat zoetere bijv met maple syrup, zeezout en cardemon maar deze staat wat mij betreft op nummer één.
Ik blijf deze popcorn in ere houden zelfs na een ernstig kiesongeval vorig jaar bij het maken van Nigella Lawson's 'feest popcorn' ; voor iemand waarvan de tandarts vroeger zei dat ze rustig de kroondop van een flesje bier met haar kiezen af kon trekken, was het behoorlijk schrikken om geconfronteerd te worden met een afgebroken kies door zo'n klein niet gepoft maiskorreltje.

Jullie zijn dus gewaarschuwd; maar ook meteen voor het verslavend effekt. En een bak van deze is tevens zeer geschikt voor de ochtend na de nacht ervoor...
    

Cheesy Chili Popcorn


* Maak popcorn zoals je gewend bent
* Haal pan van vuur en doe naar smaak plakjes 'cheddar' erbij, duw naar bodem en verbaas je over de snelheid waarmee het een lekkere cheesy saus wordt! Roer lekker door!
* Zeezout uit de vijzel erbij
* Gemalen piri piri naar smaak erover.


Dig in & enjoy!


Vanavond ga ik met Ottolenghi aan de slag;
Aubergines met karnemelksaus en granaatappelpitten.
Lijkt me ernstig lekker ondanks mijn weerzin tegen karnemelk...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten