Blij van een ei?

Dit zou een vrolijk stukje worden over mijn ontbijt;

Roerei op z'n best, zacht en smeuïg, met gebakken tros-cherrytomaatjes.
En dat geserveerd op een van de borden die ik gisteren voor 2x niks gekocht heb op Koninginnedag.

Ik kan zo intens genieten van de kleurtjes en geurtjes; dat rood van die zoete tomaten matched zo prachtig met de rode bloemetjes op het bord!
Ik had alles nog bestrooid met een van mijn nieuwste ontdekkingen; edelgistvlokken.
Op een amerikaanse food blog die ik volg kwam ik steeds 'nutritional yeast' tegen en toen ik in de bio winkel een bus 'edel gistvlokken' zag staan, maakte ik de klik en nam het mee om te proberen.

Sindsdien hooked en mijn boys vinden het ook heel lekker, wat fijn is want het kan qua smaak goed concurreren met de (nep!)parmezaanpoeder die wij meestal hebben om budget redenen. Maar het spul is ook nog eens een goede bron van vit B (B1, B2,B3,B6) en is prettig geprijsd.

Genoeg over die vlokken. Terug naar het ei.
Ik eet sinds ik door heb dat mijn lichaam sterk reageert op eiwitten elke ochtend een ei; het voelt alsof de verbrandingsmotor dírekt aangezet wordt en het verzadigt. Snaaizin is in de loop der maanden goed onder controle, ook vanwege het feit dat ik bij het eten van koolhydraten let op de glycemische index. De KH die laag scoren beïnvloeden mijn bloedsuikerspiegel het minst en zijn favoriet.
Voor iemand die gulzig eet en kookt is het fijn om eindelijk door te hebben hoe een beetje in vorm te komen en te blijven.
Ik moet nog maar zien hoe dat straks gaat als het bakseizoen losbarst in Huize Brons, traditioneel zo rond de verjaardag van mijn jongste zoon begin oktober wat zo doorgaat via allerlei feestdagen tot 1 januari. Op die dag sta ik op de weegschaal en duik meteen daarna de keukenkasten in om mijn bakspullen zo ver mogelijk uit het zicht op te bergen en gaan er weer gezondere gerechten op tafel.

Door de week eet ik nu vanaf 1 januari elke dag een gebakken ei op toast/volkoren cracker en soms worden dat 2 eitjes. In het weekend doe ik meestal iets meer moeite en worden eieren gepocheerd, een omelet gemaakt (ook wel eens zoet) of zelfs pannenkoek met speltmeel/kikkererwtenmeel bijvoorbeeld en wat fruit en kwark erop..met steviapoeder gemaakt van honingkruid; het zoetste plantje ter wereld!

In het weekend maak ik ook graag roerei.

Ik heb een aantal jaren geleden een interessant filmpje gezien van Gordon Ramsay waarin hij zijn sublieme roerei voorbakt. Dat bewoog mij tot het gebruik van boter net als die heerlijke schreeuwlelijk van een kok (een van de meeste inspirerende bekende mannen voor solo mama's van zonen, naar mijn bescheiden mening; ik heb tijdenlang naar zijn Hell's Kitchen gekeken alsof het een opvoedprogramma betrof en daar mijn voordeel mee gedaan!).
Ook doe ik a la Ramsay de pan steeds afwisselend van de warmtebron op het koude aanrecht en behandel het als risotto (roeren,roeren,roeren.. tenslotte ís het roerei;-) ).
Ik doe er alleen een scheut slagroom door indien ik die in de koelkast heb staan...maakt het nog smeuïger (Ramsay gebruikt creme fraîche, ook lekker).

Mijn 'recept' voor de Perfekte Roerei;
*Eieren in de pan met flinke klont boter, matig vuur en roeren maar..regelmatig op koude aanrecht door roeren (stolt het niet zo snel waardoor het geen droge hap wordt) en dan terug op vuur etc en dan
*kruiden maar..oh ja en
*een scheut slagroom erbij.
Ik vind de combi met die zoete troscherrytomaatjes heel lekker~aan de tros in wat olijfolie bakken~ en sindskort nog edelgistvlokken erover.
Klaar. Niets meer aan doen.

Tot zover het blije verhaal over de eitjes...

Nieuwsgierig als ik ben ontdek ik steeds meer in de voedingswereld.
Zoals ik in een eerder blog schreef en nog uitgebreider over zal bloggen, doe ik regelmatig op strak budget mijn weekboodschappen. Dan besteed ik niet meer dan 50 euro voor alles maar ik heb wel een aantal spelregels.
Deze worden bepaald door wat ik nog kan verdragen als het om de kwaliteit van het eten gaat en de grenzen van wat ik dieren wil aandoen voordat ze als vlees op onze borden belanden.
Ik ben realist en besef heel goed dat voor elk levensproces dat doorgaat een ander levensproces stopt; of het nu het graan is dat geoogst wordt voor ons brood, de wortels die uit de aarde getrokken worden om in de salade te eindigen óf het leven van een dier dat geofferd wordt om als vlees te kunnen dienen.

Ik heb zelf geen moeite met het feit dat dieren voor de consumptie gedood worden.
Ben wel een aantal jaren vegetariër geweest en miste het vlees destijds niet. Ik heb ook heel lang geroepen (toen ik wel weer vlees at) dat ik geen traan zou laten als ik nooit meer vlees zou mógen eten. Maar inmiddels eten de boys en ik al jaren vlees en doen dat met veel smaak en plezier.
Grens ligt voor mij echter bij de bio industrie; ik ben hier zo op tegen.
Ik vind het niet passen in een maatschappij die zich beschaafd noemt om dieren eerst te martelen alvorens ze tot vlees worden verwerkt (en dan laat ik de rest van de argumenten tegen de bio industrie die meer op gezondheid liggen buiten beschouwing).

Voor wat betreft eieren;
ik koop alleen scharrel. Laatst keek ik of het ook financieel haalbaar was voor ons om vrije uitloop eieren te kopen maar aangezien er zoveel eieren per week doorheen gaan hier was dat voor nu niet te doen. Dus ik koop eieren van kippen die weliswaar iets meer ruimte hebben dan de legbatterijkippen máár buiten komen deze kippen nooit en ze krijgen ook geen biologisch voer.
So be it. Kan ik vooralsnog mee leven.

Maar toen kwam ik een akelig beeld tegen op een veganistische site van vuilniszakken vol kuikentjes die op die manier verstikt werden omdat het haantjes waren en dus van geen waarde voor de pluimveehouderij!
Mijn aandacht was getrokken en ik ben meer gaan lezen en heb inmiddels ontdekt dat in Nederland per jaar 30 miljoen kuiken haantjes vergast/verdronken of levend versnipperd worden!
Dit gebeurt ook in de biologische en biologisch dynamische eierindustrie!!

Ik had geen idee.
Jij wel?
Moet zeggen dat het me behoorlijk raakte, die eendagskuikens die op die manier aan hun einde komen.
Ik ergerde me ook wel enigszins omdat het me weer dwong (zo zit ik nu eenmaal in elkaar) om duidelijk stelling te nemen;
kan ik met deze wetenschap mijn dagelijks ei nog met smaak eten?
Waar ligt voor mij de grens?

Die grens ontdekte ik toen ik las dat al die versnipperde haantjes gebruikt worden voor oa katten- en hondenvoer. Vreemd genoeg kon ik toen wel leven met het idee dat de dode haantjes een doel dienen!
Ik kijk vaak naar dierenfilms en daar gaat niets er beschaafd aan toe. Zelf denk ik dat de menselijke beschaving slechts een heel dun laagje is. Daaronder zit een flink stuk dier.
Ergens koester ik dat. Puur omdat het beter bij mijn gevoel van authenticiteit past.
Maar het zou ook heel goed kunnen zijn dat ik vanwege mijn liefde voor eieren mijn geweten op deze manier probeer te sussen...
Wat mij betreft zou er een andere- meer beschaafde!- manier moeten komen om die kuikens te doden dan nu gebeurt.
Want hé ik ben ook moeder en mijn moederinstinct komt in opstand tegen zo'n inhumane dood van hummeldiertjes.

Maak zelf je keuze en doe het bewust; hieronder vind je meer info.
Waardeloze Haantjes

Tot slot de foto die mij triggerde tot het vinden van meer waarheid over Het Ei;



bron:United Poultry Concern

Blij van een ei?
Op dit moment een stuk minder dan ik was toen ik iets naïever mijn eitjes tikte.